عالی جناب میزنور

من واقعا به خاطر وجود چیزی به نام میز نور از خدا و مخلوقاتش متشکرم؛ خیلی زحمتم را کم می کند گاهی ...
***
وای دیروز تا نه شب با یک موجود خوش خنده تر از خودم بیرون بودم، خیلی خندیدیم؛ انقدر که موقعی که حدودای ده رسیدم بر عکس همیشه از خستگی تلپی افتادم زمین ...
***
برادر یکی از هم کلاسی هایم تصادف کرده؛ لطفا شما هم برای سلامتیش دعا بفرمایید ...

تنهایی در میان جمع

هر دفعه که زنگ می زنم درد و دل کنم به مسخره می کشی اش و خنده و اصلا فکر نمی کنی تنها کسی هستی که ماندی که فکر می کردم می شود باهاش درد و دل کرد؛
و حالا در این وضعیت حادتر از پیش*، دیگر به تو هم چیزی نخواهم گفت؛
اینطوری است، که امروز کسی را ندارم، که بشود عنوان دوست صمیمی رویش گذاشت؛ در حالی که تعدد رفقایم گاهی خودم را گیج می کند.
________

* با مرگ پدربزرگ همه چیز به هم ریخته، مامان همیشه ی خدا مستعد گریه کردن است، و من ... ؛ اوضاع خیلی خراب تر شده برایم، لازم نیست بگویم همه ی برنامه هایم برای زندگی هم تحت تاثیر قرار گرفته.

جالب اندیشناک!

موضوع وقتی خیلی بامزه می‌شود که رای‌سفیدی چون من همزمان برای ستاد میرحسین و احمدی‌نژاد کار می‌کند؛ بعید نیست برای ستاد کروبی هم کار کنیم.
* منظور از کار: طراحی سایت

چگونه میرحسین خیانت می‌کند ...

بسم الله؛
یکی دو روزی از اعلام قالی‌باف در مورد عدم شرکت در انتخابات می‌گذرد و من هم‌چنان در شوک‌ام، خصوصا که روز پیشش گرافیک و وب یک سایت انتخاباتی مربوط به ایشان را تمام کرده‌بودم؛
اما موضوعی که می‌خواهم به طور خلاصه مطرح کنم ربط مستقیمی به حاج باقر ندارد؛

فکر نمی‌کنم نیازی به یادآوری آنچه که امروز بر سرمان می‌رود باشیم، دولتی که با نام امام و آرمان‌های انقلاب رای می‌آورد به راحتی از ایجاد رابطه با آمریکایی که هنوز تغییر نکرده و دوستی با مردم اسرائیل می‌گوید، وگام به گام، به نام امام و انقلاب، آرمان‌های انقلاب را لوث و تبدیل به هجوی دستمالی شده می‌کند؛
و در این میان میرحسین موسوی با حضورش ضمن اینکه حضور محمدباقر قالی‌باف و سیدمحمدخاتمی را به بن بست می‌کشاند؛ آرام نشسته و دل‌خوش به چهارپنج سایت انتخاباتی‌اش است، در کنار اینکه از داشتن یک روزنامه‌ی مکتوب همچنان محروم است؛
و‌ گویی انگار نه انگار که هر کاندیدای ریاست جمهوری در هر دوره‌ای از همین ایام باید شروع به سفر و سخنرانی بکند؛ و به این اضافه کنید که در دوره‌ی حاضر رئیس جمهور که خود رقیب انتخاباتی است با بودجه‌ی بیت‌المال به سفرهای مکرر استانی می‌رود و با انحلال سازمان برنامه و بودجه راه را برای خرج سریع و بی‌حساب بودجه باز می‌کند؛ و این چنین رای می‌خرد -البته این موضوع که آیا هزینه‌های دکتر احمدی‌نژاد در سفرهای استانی به حق هست یا نه از حوصله این نوشته خارج است، ضمن اینکه مطرح کردن این موضوع نه از حیث تخطئه سفرهای رئیس جمهور که از باب یادآوری موقعیت انتخاباتی است که رئیس جمهوری خودخواسته یا ناخودآگاه از آن بهره مند است-
و باز میرحسین نشسته است؛
بروید از چند جوان متولد دهه 60 بپرسید ببینید چندتایشان اصلا میرحسین را یادشان است؛
و این جدایی از این است که مهندس موسوی با بیان اینکه سیاست‌هایش در دوره‌ی نخست وزیری متناسب با موقعیت بوده، هاله‌ی موهومی دور خود کشیده که امروز حتی اکثریت طرفدارانش از این‌که با چه کسی و چه مانیفستی طرف هستند گیچ کرده است؛
با این وضعیت، اگر همچنان میرحسین بخواهد اینگونه پیش برود، نه تنها با ممانعت علّی از حضور رقبای جدی احمدی‌نژاد راه را برای رئیس جمهور هموار کرده، بل رای آوردن خود را نیز در هاله‌ای از ابهام فرو می‌برد؛
با این توصیفات، همه باید منتظر چهارسال ریاست جمهوری دوباره‌ی دکتر احمدی‌نژاد باشیم.

شام غریبان است امشب ...

امروز دفنش کردیم،
نوه ارشد بودم، دایی‌هایم که از این کارها نمی‌کنند؛
نگذاشتند غسلش دهم،
نگذاشتند تلفینش را بگویم،
آخرش خودم خاک ریختم رویش ...
***
آبجی کوچیکه‌ام تا همین دوسه ساعت پیش که جماعت برای ناهار بعد تشییع جنازه آمده بودند خبر نداشت، نمی‌دونم چجوری آخر بهش گفتند،‌ عکس پدربزرگ را گرفته بغل کرده، یک گوشه می‌نشیند ریز گریه می‌کند ...
***
پسرخاله‌ام، مهدی، کوچکترین نوه آقاجون، چهارسالش هست، نمی‌داند جریان از چه قرار است،‌ بچه‌تر از این حرف‌هاست؛
زن‌ها نشسته‌اند تو خانه، همه زن‌های فامیل؛‌ پسرک آمده می‌گوید آقاجون کوش پس؟
زن‌ها آتش گرفتند ...
***
پسر‌های عموبزرگه،‌ برادر آقاجون،
آقاجون بعد مرگ عمو، کأن پدرشان بود،
آنها هم یتیم شده‌اند،
بیا ببین چطور گریه می‌کنند ...
***
امشب، شب شام غریبان خانواده است؛
شب اول قبر آقاجون؛
امشب غوغاست ...

پدر بزرگ رفت ...

پدر بزرگم دیشب، برای همیشه از پیش ما رفت ...

از اینکه برای عاقبت به خیری اش دعا می کنید ممنونم.

او در کماست ...

پدر بزرگم در کما است، از اینکه برایش دعا می‌کنید ممنونم ...

ساعت چهار و دو دقیقه صبح ...

کت دامادی ما خاک می‌خورد ...

ما برای اینکه به خانواده و جمیع مرتبطین اثبات کنیم جدا لباس دامادی بهمان می‌آید دو دست کت و شلوار خریده‌ایم، که البته یکیش محض کور کردن چشم دشمنان اسلام به صورت اسپرت و با کتان طرح لی خریداری شده، ولی اصلی‌اش خوراک دامادی است؛
حال مادر موافقت کرده‌اند این کت و شلوار جهت خواستگاری استفاده شود، ولی متاسفانه این بی‌نوا همین طور دارد خاک می‌خورد، یکی به دادش برسد ...
***
این ایام شادابی که ما از نت و وبلاگ‌نویسی دور بودیم و خودمان را به دیدن انواع انیمیشن و کارتون و سریال‌های خارجی مشغول کرده‌بودیم، گویا همین طور تکنولوژی پیشرفت می‌کرده و آمار می‌فرستاده روی نمودار، زین جهت تصمیم گرفتیم ما هم به جرگه جماعت پیشرفته بپیوندیم؛
راستیاتش تا الآن اصلا لزومی در استفاده از گودر نمی‌دیدم، ولی این ایام با زمان کمی که برای نت آمدن دارم، فکر کنم جدا چیز لازمی است، باید یکی برای خودمان دست و پا کنیم ...

روایتِ «کتابخانه»

کتاب‌خانه جایی است برای گفتن از کتاب‌هایی که می‌خوانم، خوانده‌ام یا دوست دارم بخوانم؛
التزام به معرفی و نقد کتابی که می‌خوانی، ضمن اینکه محفظه‌ای می‌شود؛ برای مراجعه بعدی، موجب می‌شود که کتاب را با دقت بیشتری بخوانم، ضمن اینکه برای بروز نگه داشته شدن اینجا تعدد عناوین مطالعه هم بیشتر می‌شود؛
غرض از این بخش هم همین است، هدفی خودخواهانه برای کتاب‌خوانی، حضرات بهانه‌اند.

روایتِ «روایت پانزدهم»

روایت پانزدهم، روایت تجربه‌ی من از کتب آسمانی، خصوصا قرآن مجید است؛
از سال‌ها پیش عادت داشتم هنگام خواندن کتب آسمانی آیه‌های خاص را با رنگ‌های مختلف های‌لایت می‌کردم؛ هر رنگ مخصوص محورهایی خاص، کأن جهاد، زندگی و ...؛ بعد‌ها که نرم‌افزار مشکات به دستم رسید تفریحم شده‌بود پیدا کردن آیه‌های خاص بر اساس موضوع‌بندی نرم‌افزار، خصوصا در وبلاگ‌نویسی کلی در استفاده از کلام خدا کمکم می‌کرد؛
و حال تلاشم این است، تجربه‌ام را به اشتراک بگذارم همین ...